Górnictwo w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach

Właściwie wszystkie kraje Ameryki Łacińskiej i Karaibów rozwijają produkcję górniczą jako pomocniczą albo podstawową gałąź gospodarki. Z dwoma wyjątkami: ze względów ekologicznych Kostaryka postanowiła nie eksploatować odkrytych na wybrzeżu atlantyckim złóż roponośnych, a Salwador zdecydował się zamknąć odkrywkowe kopalnie złota.          

Ostatnie informacje o zakupach przez Polskę węgla kamiennego zwróciło uwagę na pozaeuropejskich producentów surowców mineralnych. Wśród nich bez wątpienia Ameryka Łacińska wraz z regionem Karaibów stanowi pozycję znaczącą. Właściwie, jak spojrzymy na zestawienie 10 największych producentów jakichkolwiek surowców, to prawie zawsze znajdziemy któryś z krajów latynoamerykańskich lub karaibskich. Warto wspomnieć, że np. rezerwy litu w tym regionie stanowią 61 proc. zasobów światowych, miedzi – 39 proc., srebra – 32 proc., niklu – 32 proc., molibdenu – 25 proc., cyny – 25 proc., cynku – 23 proc., boksytów – 18 proc., ołowiu – 15 proc., żelaza – 15 proc., a złota – 11 proc. Znana chyba powszechnie jest wysoka pozycja Chile i Peru w światowej produkcji miedzi. Znaczącą produkcję ropy naftowej zapewniają takie kraje Wenezuela, Brazylia, Argentyna, Meksyk, Kolumbia czy Ekwador. Warto wspomnieć, że dzięki odkrytemu w 2010 r. polu naftowemu Vaca Muerta Argentyna posiada obecnie drugie pod względem wielkości światowe złoża niekonwencjonalnej ropy. Ale też mniej znaną informacją jest odkrycie relatywnie dużych złóż ropy naftowej w Gujanie i Surinamie. 

Tablica Mendelejewa Ameryki Łacińskiej

Do największych światowych producentów litu należą Chile, Boliwia, Argentyna i Meksyk, molibdenu – Meksyk, srebra – także Meksyk, boksytów – Brazylia, Jamajka, Wenezuela, Surinam, Gujana i Kuba. Istotne miejsce w produkcji węgla kamiennego zajmuje wspomniana Kolumbia.  Ciekawostką dla niektórych może być czołowe miejsce w produkcji złota i srebra Dominikany, tak powszechnie kojarzonej z turystyką.  Bogatymi złożami srebra, złota, ołowiu i wspomnianej miedzi dysponuje także Peru.  Właściwie można tak bez końca. Region Ameryki Łacińskiej i Karaibów to istna tablica Mendelejewa.

Właściwie wszystkie kraje Ameryki Łacińskiej i Karaibów rozwijają produkcję górniczą jako pomocniczą albo podstawową gałąź gospodarki. Z dwoma wyjątkami. Ze względów ekologicznych Kostaryka postanowiła nie eksploatować odkrytych na wybrzeżu atlantyckim złóż roponośnych, a Salwador zdecydował się zamknąć odkrywkowe kopalnie złota.          

Perspektywy dla Polski

Rozwój górnictwa w tym regionie ma dla Polski 4 podstawowe znaczenia. Po pierwsze, jest strategicznym źródłem surowców w sytuacji zakłócenia dostaw z innych kierunków. Widzimy to wyraźnie obecnie w obecnej sytuacji geopolitycznej. Po drugie, stanowi szansę dla producentów maszyn górniczych, osprzętu, technologii systemów ostrzegania i ratownictwa, szkoleń. Jednym słowem, całego sektora okołogórniczego. Po trzecie, kraje Ameryki Łacińskiej i Karaibów wyraźnie odczuwają konsekwencje środowiskowe i klimatyczne rozwoju górnictwa. Tutaj zatem jest szansa dla polskich przedsiębiorców oferujących produkty i usługi z zakresu „zielonych technologii”, w tym „zielonego wodoru”, systemów ochrony środowiska itp. rozwiązań ekologicznych. Po czwarte, państwa regionu coraz chętniej zachęcają inwestorów zagranicznych do udziału w rozwoju także tej gałęzi gospodarki. Polska już dokonała takich inwestycji. Najbardziej znane są chyba znana kopalnia miedzi Sierra Gorda w Chile i zakład wzbogacania rudy w regionie Antofagasta (także Chile). Takie inwestycje to również zwiększenie naszego bezpieczeństwa energetycznego i surowcowego.