Dlaczego warto zacząć eksportować jabłka do Indonezji?
Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa zaprasza na webinarium pt. „Dlaczego warto zacząć eksportować jabłka do Indonezji w 2023 roku?”, które odbędzie się 16 maja, o godzinie 10:00.
Czytaj tylko te treści, które Cię interesują - dopasuj Trade do siebie
Czytaj tylko te treści, które Cię interesują - dopasuj Trade do siebie
Zaktualizowano: 13.12.2022
Opublikowano: 12.12.2022
Indonezja to atrakcyjne miejsce do ekspansji dla polskich przedsiębiorców. Aby skutecznie wejść na rynek indonezyjski, należy poznać jego specyficzne cechy oraz zaznajomić się z obowiązującymi normami i specyfiką kultury biznesowej.
Indonezja to duże państwo wyspiarskie z ogromnym potencjałem. Składa się z ponad 17 tys. wysp zajmujących obszar ok. 1,9 mln km². Jest czternastym największym krajem świata, największym rynkiem ASEAN, członkiem G20. Indonezja jest państwem z największą ilością muzułmanów, a zarazem czwartą największą demokracją na świecie. Oficjalną ideologią wpisaną do preambuły konstytucji Republiki Indonezji jest „Pancasila”, w dosłownym tłumaczeniu „pięć zasad” i odzwierciedla doświadczenia tradycyjnej, indonezyjskiej myśli filozoficznej, połączonej z dorobkiem intelektualnym zaczerpnięty z innych religii na archipelagu.
Obecnie gospodarka indonezyjska zajmuje szesnastą pozycję na świecie, a przewiduje się, że do 2045 r., osiągnie czwarte miejsce. Indonezję zamieszkuje liczna i młoda populacja sięgającą 279 milionów ludzi, z czego ponad 125 milionów jest w wieku produkcyjnym. To wszystko czyni rynek indonezyjski atrakcyjnym i ciekawym miejscem do potencjalnej ekspansji.
Przed rozpoczęciem eksportu do Indonezji należy zapoznać się z charakterystycznymi cechami rynku indonezyjskiego. Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na siłę produktu z importu w tym kraju. Towar sprowadzany z Zachodu postrzegany był przez wiele lat przez Indonezyjczyków jako lepszy jakościowo, atrakcyjniejszy. Inaczej patrzą na to jednak rządzący, którym zależy, aby jak najwięcej towarów było produkowanych w Indonezji i którzy chcą rozwijać indonezyjskie technologie. Z powodu antyimportowej polityki rządu w przypadku inwestycji długoterminowych należy przeprowadzić dogłębną analizę produktową, opracować długoterminową strategię ekspansji i uwzględnić współpracę z lokalnym partnerem.
Ocenia się, że Indonezja prowadziła i prowadzi jedną z najbardziej ambitnych strategii w zakresie osiągniecia samowystarczalności w Azji Południowo-Wschodniej. W związku z tym tworzone są m.in. regulacyjne bariery dla produktów importowanych, szczególnie tych, które mogą konkurować z lokalnie produkowanymi dobrami. Tworzone bariery pozataryfowe dla importu żywności obejmują m.in. środki fitosanitarne (np. kontrola jakości, kwarantanna) i inne bariery techniczne w handlu (np. opakowanie, etykietowanie), od 2019 roku obowiązuje nowe prawo halal. Uznaniowość, brak kontroli, wielość instytucji o nakładających się kompetencjach powodują duże trudności dla państw oraz podmiotów gospodarczych zainteresowanych sprzedażą produktów rolno-spożywczych w Indonezji.
Innym ciekawym aspektem, na który należy zwrócić uwagę, jest przejście z rynków tradycyjnych do e-commerce. Do tej transformacji doszło szybko i jest ona powiązana z istniejącą w kraju bazą konsumencką, czyli bardzo dużą grupą młodych osób, które szybko się bogacą. Szacuje się, że indonezyjska klasa średnia będzie w 2025 r. liczyła 80 milionów ludzi – to oni są katalizatorem tych zmian.
Gospodarka indonezyjska oparta jest na zasobach ludzkich. 20 milionów mieszkańców tego kraju posiada dochód powyżej 4,5 tys. USD. Wśród Indonezyjczyków istnieje ogromna siła nabywcza, mieszkańcy archipelagu nastawieni są na konsumpcję. Podatni są także na tzw. trendsetterów, czyli osoby, które wyznaczają trendy, np. celebryci. Jeśli wejdziemy na rynek z produktem odpowiednio zareklamowanym i wybierzemy właściwy moment, to osiągnięcie sukcesu będzie bardzo prawdopodobne. Dla Indonezyjczyków często to, czy dany produkt jest trendy, jest ważniejsze od jego ceny.
W wielu sektorach dominują lokalne spółki. Należy mieć na uwadze, iż ekspansja nawet doskonałego, lecz stosunkowo mało rozpoznawalnego w regionie ASEAN vendora z Polski, wymaga bardzo dużo przygotowania, licznych kontaktów osobistych, strategii długoterminowej i solidnej bazy kontaktowej oraz dedykowanych zasobów ludzkich i finansowych.
Istnieje wiele różnic kulturowych pomiędzy Polską a Indonezją w podejściu do prowadzenia biznesu. Należy je poznać i pamiętać o nich, gdyż ich poszanowanie może znacznie przyczynić się do osiągniecia sukcesu w tym kraju.
Myśląc o rozpoczęciu skuteczniej ekspansji do Indonezji, musimy pamiętać o tym, żeby nasz produkt spełniał określone wymagania. Przede wszystkim musi być atrakcyjny marketingowo. Elementy takie jak wysoka jakość, lepszy sposób wykonania czy miejsce pochodzenia powinny być podkreślone, ponieważ przyciągają potencjalnych konsumentów. Sam towar powinien być też nowoczesny, tak aby pokazać Indonezyjczykom, że na razie nie mógłby być składany lokalnie i dlatego jego import jest potrzebny.
Trzeba pamiętać o tym, że sprzedawane produkty muszą być kompatybilne z rynkiem indonezyjskim. Wyróżnia się on pewnymi elementami, które trzeba zapamiętać. Są to rzeczy takie jak np. liczna społeczność muzułmańska, ruch lewostronny, różnice kulturowe, techniczne itd.
Produkt, który zamierzamy sprzedawać, musi być też konkurencyjny cenowo, aby wyróżnić się na tle towarów pochodzących z Niemiec, Włoch, Francji, USA, Japonii czy Korei. Jeśli chodzi o import, to musimy mieć świadomość, że konkurencja cenowa z producentami lokalnymi może być utrudniona z uwagi na wysokie koszty transportu. Opłaty za fracht zdecydowanie wzrosły w czasie pandemii, czasem nawet pięciokrotnie.
W związku z tym, że budowanie relacji jest niezwykle ważne dla Indonezyjczyków, eksporter powinien być zdeterminowany do inwestycji na rynek, gotowy do licznych spotkań, faktycznego pokazania zainteresowania stronie indonezyjskiej.
Sama strategia eksportowa powinna być dedykowana rynkowi indonezyjskiemu. Ekspansja do Indonezji nie odniesie sukcesu, jeśli będziemy prowadzić ją przy okazji. Musi być to świadoma decyzja osób zarządzających daną firmą i powinna pociągać za sobą długoterminowe działania. Sama strategia eksportowa musi być oparta na relacjach i partnerstwie.
O rejestrację produktu w Indonezji może zwrócić się tylko firma, która jest zarejestrowana w tym kraju i ma pozwolenie na obrót, produkcję, import bądź dystrybucję danego towaru. Z tego powodu najłatwiejszym sposobem wejścia na rynek jest znalezienie indonezyjskiego partnera, który ma już pozwolenie, tak aby nie wydłużać całego procesu. Potrzebne dokumenty do rejestracji to:
W sprawie współpracy z lokalnym partnerem, warto zwrócić się do Polskiej Agencji Inwestycji i Handlu, która wyszukuje potencjalnych partnerów, weryfikuje ich i pomaga eksporterom.
Więcej o Indonezji przeczytasz w dziale Kierunki eksportu
Źródło: Zagraniczne Biuro Handlowe PAIH w Indonezji
Portal Promocji Eksportu używa plików cookies, aby ułatwić użytkownikom korzystanie z serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci Twojego komputera lub innego urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zmienić ustawienia przeglądarki tak, aby zablokować zapisywanie plików cookies. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Prywatności i Regulaminie.