Urugwaj – charakterystyka
Urugwajczycy twierdzą, że inne kraje mają swoje historie, a oni mają futbol. Nazwa kraju jest nazwą rzeki. Oficjalnie Republica Oriental del Uruguay oznacza Rapublikę na wschód od rzeki Uruguay.
Strefy wolnocłowe w Ameryce Łacińskiej
Kraje Ameryki Łacińskiej, podobnie jak państwa europejskie, szeroko wykorzystują system stref wolnocłowych. Traktują je nie tylko jako ułatwienie w handlu, ale również jako formę wsparcia rozwoju regionów o niższych dochodach i wyższym bezrobociu.
Właściwie wszystkie kraje latynoamerykańskie mają swoje strefy wolnocłowe i swoje przepisy regulujące zakładanie i działalność stref wolnocłowych. Podobnie jak w innych państwach, istnieją różne rodzaje stref wolnocłowych. Najprostszą jest wydzielony obszar, do którego wwóz towarów z zagranicy jest zwolniony z opłat celnych, natomiast ich wywóz poza strefę jest traktowany jako import i wówczas podlega opłatom celnym. Te nazywane są najczęściej „zona franca” (strefa wolnocłowa). Czasami – choć nie zawsze – w takich strefach stosowane są ułatwienia podatkowe. Bardziej zaawansowaną formą jest wydzielony obszar nie tylko przeznaczony do obrotu towarowego, ale także umożliwiający produkcję na korzystnych zasadach finansowych. Te z kolei są najczęściej nazywane „zona económica especial” (specjalna strefa ekonomiczna), „zona franca especial” (specjalna strefa wolnocłowa) lub „parque industrial” (park przemysłowy). W jednym kraju mogą funkcjonować różne formy stref.
Strefy wolnocłowe – lista
Poniżej podaję liczbę wszelkiego typu stref wolnocłowych działających w poszczególnych państwach latynoamerykańskich.
Strefy wolnocłowe w Ameryce Łacińskiej
Kraj
Liczba stref
Argentyna
13
Boliwia
9
Brazylia
8
Chile
2
Dominikana
160
Ekwador
7
Gwatemala
19
Honduras
39
Kolumbia
11
Kostaryka
26
Kuba
1
Meksyk
1
Nikaragua
48
Panama
18
Paragwaj
2
Peru
5
Salwador
16
Urugwaj
11
Wenezuela
6
Jak widać z tego wykazu, wielkość stref może być bardzo różna. Od większego obszaru (jak np. w Meksyku) do niewielkich obszarów (np. Dominikana).
Największe znaczenie maja strefy wolnocłowe w Panamie funkcjonujące przede wszystkim przy Kanale Panamskim. Dzięki nim Panama licząca zaledwie ca 5 mln mieszkańców stała się „drzwiami wejściowymi” na rynki państw latynoamerykańskich i karaibskich.
Strefy wolnocłowe – szanse i wyzwania
Strefy wolnocłowe są dużą szansą dla rozwoju kraju i dla rozwoju handlu zagranicznego. Jednak stoją przed nimi spore wyzwania. Problemem jest trudna kondycja gospodarcza państw z nimi współpracujących, które coraz częściej wybierają handel bezpośredni z ChRL redukując wszelkie koszty logistyczne.
Innym problemem dla władz kraju jest fakt, że strefa wolnocłowa jest magnesem dla przestępców zajmujących się przemytem i praniem brudnych pieniędzy. W strefach wolnocłowych z zasady są wyższe oczekiwania płacowe, co albo wpływa na wzrost kosztów działalności w strefie albo na niedobór pracowników. Strefy wolnocłowe nie dość, że muszą być konkurencyjne cenowo, to muszą oferować wysokiej jakości usługi. Wymaga to inwestycji w modernizację infrastruktury stref oraz w rozbudowę oferty logistycznej w ramach ich działalności w celu przyciągnięcia inwestorów zagranicznych.
Znaczenie dla polskich przedsiębiorców
Jakie znaczenie mają strefy wolnocłowe w krajach latynoamerykańskich dla polskich przedsiębiorców? Pozwalają zwiększyć wolumen sprzedaży na odległe rynki. Pozwalają również na eksport wyposażenia dla stref. Nawet w zwykłej strefie wolnocłowej (ograniczonej do obrotu towarowego) zawsze potrzebne są magazyny, narzędzia, środki transportu itp. Strefy wolnocłowe są też dobrą okazją do inwestowania, przede wszystkim w strefach dopuszczających produkcję i montaż.
Autor: Dariusz Latoszek, Departament Handlu i Współpracy Międzynarodowej, MRiT
