Polska umacnia pozycję lidera w produkcji dyni w Unii Europejskiej

Polska coraz wyraźniej zaznacza swoją obecność na europejskim rynku warzyw dyniowatych. Dynamiczny rozwój upraw, rosnący popyt krajowy i potencjał eksportowy sprawiają, że polscy producenci wzmacniają pozycję zarówno w uprawie, jak i w przetwórstwie oraz eksporcie tego segmentu warzyw.

Coraz częściej polska dynia trafia na rynki europejskie – zarówno w postaci świeżego surowca, jak i produktów przetworzonych, takich jak pestki czy olej. Rosnące zainteresowanie zdrową żywnością i trendem „plant-based” sprzyja dalszemu rozwojowi tej branży.

Polska liderem w produkcji dyni w UE

Polska jest największym producentem dyni w Unii Europejskiej niezmiennie od 2020 roku. W 2024 roku udział naszego kraju w unijnych zbiorach wyniósł 33 proc., czyli 383 tys. ton. Wśród kolejnych producentów znalazły się Francja (235 tys. ton, 20 proc. udziału), Hiszpania (172 tys. ton, 15 proc.), Niemcy (114 tys. ton, 10 proc.) i Portugalia (92 tys. ton, 8 proc.). Pierwsza piątka odpowiadała za 86 proc. całkowitej produkcji dyni w UE – wynika z danych Biura Analiz i Strategii KOWR.

W całej Unii Europejskiej zbiory dyni w 2024 roku przekroczyły 1,2 mln ton, co oznacza wzrost o 9 proc. w porównaniu z rokiem poprzednim.

Dynamiczny rozwój krajowych upraw

W ciągu ostatniej dekady Polska notuje jeden z najszybszych wzrostów w Europie. Areał upraw zwiększył się z 1,1 tys. ha w 2014 roku do 9,3 tys. ha w 2024 roku, a zbiory wzrosły ponad ośmiokrotnie – z 48 tys. ton do 383 tys. ton.

W strukturze krajowej dominują dwa gatunki – dynia zwyczajna i dynia olbrzymia. W Krajowym Rejestrze Odmian znajduje się obecnie około 35 odmian dyni, przeznaczonych do zastosowań spożywczych, przemysłowych, kosmetycznych i paszowych.

Czynniki sukcesu i konkurencyjność polskich producentów

Polska produkcja dyni rozwija się dzięki rosnącemu zapotrzebowaniu konsumpcyjnemu i korzystnym warunkom uprawy. Roślina ta nie wymaga wysokiej jakości gleb ani dużych nakładów na ochronę chemiczną, a jednocześnie dobrze znosi przechowywanie i transport, co zwiększa jej atrakcyjność handlową.

Coraz więcej gospodarstw decyduje się na uprawę dyni jako uzupełnienie produkcji warzywnej lub surowiec dla przemysłu spożywczego. Takie zróżnicowanie struktury produkcji zwiększa stabilność rynku i umożliwia lepsze dostosowanie do wymagań odbiorców zagranicznych.

Eksport i możliwości rozwoju handlu zagranicznego

Pomimo dużej skali produkcji, eksport świeżej dyni z Polski nadal jest niewielki – wynosi około 3–4 tys. ton rocznie, czyli 1 proc. krajowych zbiorów.

Główne kierunki eksportowe to: Włochy (25 proc. wolumenu), Niemcy (20 proc.), Słowacja (15 proc.) i Czechy (10 proc.). Import utrzymuje się na poziomie 2–3 tys. ton i pochodzi głównie z Niderlandów, Niemiec i Hiszpanii.

Stosunkowo niski poziom eksportu przy wysokiej produkcji wskazuje jednak na znaczny potencjał rozwoju – zwłaszcza w segmencie produktów przetworzonych. Polska może zyskać na eksporcie pestek dyni, oleju czy przetworów warzywnych, które cieszą się rosnącą popularnością na rynkach zachodnioeuropejskich.

Dzięki konkurencyjnym kosztom produkcji, wysokiej jakości surowca i elastyczności polskich producentów, branża dyniowa ma szansę stać się jednym z bardziej perspektywicznych segmentów polskiego eksportu rolno-spożywczego.

Źródło: Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR), „Polska największym producentem dyni w Unii Europejskiej”, 03.11.2025

Redakcja Trade.gov.pl

JL